Pagina's


woensdag 7 november 2012

Reizen

Morgen vertrekken wij naar Frankrijk. Dat doet mij denken aan de reisjes in Ethiopië die mijn moeder dan moest voorbereiden. Ik geloof dat zij er vaak een week mee bezig was, terwijl wij soms maar voor een weekend gingen.
Onze eindbestemming was Lake Langano. Een meer ongeveer 200 kilometer van Addis vandaan, en een van de weinig meren waar je geen bilharzia in op kon lopen.
Toen wij er kwamen was er een hotel aan het meer en een aantal bungalows. Maar wij gingen kamperen. Dat hield in dat er eten en drinken mee moest voor de hele tijd dat wij er waren want er waren geen winkels in de buurt. En dat er ook nog eens liters en liters en liters water mee werden gesjouwd, want er was ook geen schoon water beschikbaar. Echt niets kon vergeten worden, want reserve was er niet. Tenzij je bij de kamperende buren terecht kon.
Heel af en toe aten wij in het hotel, of kochten wij een fles Ambo (spa rood). Maar dat wat mijn moeder produceerde was altijd veel en veel lekkerder.
Terwijl zij zwoegde, en de auto inlaadde, dartelde ik zorgeloos eromheen, mij helemaal niet bewust van alle inspanningen die zij voor ons deed. Nu ik zelf bezig ben met inpakken realiseer ik mij hoeveel moeite zij er steeds in stak!
Op de plek aangekomen, na een lange dorstige stoffige route, gingen wij lekker zwemmen in het bruine water en bijkletsen met vrienden. Leuke herinneringen heb ik aan onze minivakanties daar!

Dus, mam, ik wil het toch een keer zeggen. Je was echt geweldig!! Het is heel bijzonder hoe je het iedere keer voor elkaar kreeg om alles goed voorbereid te hebben om ons een leuke tijd te bezorgen.

BEDANKT voor al je inspanningen!

5 opmerkingen:

  1. This one brought tears to my eyes! Thanks mom!
    Joy-Desta

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel herkenbaar!

    Een paar dagen geleden heb ik mijn zus en haar gezin uitgezwaaid op Schiphol, toen ze voor het eerst in bijna dertig jaar weer terug ging naar Mexico (voor een vakantie), waar wij indertijd ruim vier jaar hebben gewoond. Toen kwam ze er achter hoe veel we op onze ouders vertrouwden om alles te regelen, zodat wij daar een zorgeloze tijd, en fantastische vakanties, hebben beleefd.

    Marc

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Marc,

      Dank voor je reactie! Ik ben benieuwd naar jouw verhalen. Heb je zin om zelf iets op papier te zetten? Een anecdote, jouw beste/slechtste ervaringen, wijze lessen.... Alles is welkom!

      Verwijderen
    2. Hoi Elise,

      Ik weet niet of ik veel interessants te vertellen heb, maar ik zal er 'ns over nadenken...

      Verwijderen
    3. Elk verhaal is interessant, ook de jouwe :-). Waarom Mexico, waarom 4 jaar, hoe oud was je toen, wat is je sterkste herinnering, hoe vond je het om terug te komen? En ben jij weer teruggeweest en hoe was dat?

      Verwijderen

Reacties zijn welkom, en een bevestiging voor mij dat ik niet in het luchtledige schrijf. Bedankt dat je de moeite doet!