Pagina's


maandag 20 mei 2013

Injera Westerns

Op facebook is er een pagina opgezet, Injera Westerns: shared memories of those of us who grew up in Addis in the 80's. Mijn hart klopt sneller bij het lezen van deze herinneringen. Oude foto's komen voorbij, verhalen worden gedeeld. En ik verdiep mij weer eens in mijn achtergrond, in waar ik vandaan kom. De warmte, de vriendschappen, het internationale gezelschap waar ik mee ben opgegroeid.
Het heeft iets om de herkenning te vinden. Dat je aan een woord genoeg hebt om te weten waar de ander het over heeft. Gedeelde geschiedenis schept een band.

Ook hier in Nederland natuurlijk. De laatste tijd heb ik weer iets meer contact met mensen die ik ken uit de tijd dat ik in Utrecht woonde en werkte. Binnenkort komen er twee oud-collega's langs van zo'n 15 jaar geleden. De gedeelde herinneringen blijven iets waar je op terug kunt vallen.
Als je maar lang genoeg op een plek woont, dan bouw je de geschiedenis vanzelf wel op. En dan kun je terugvallen op een vertrouwdheid die je alleen maar kunt krijgen door tijd door te brengen met elkaar.

Maar soms vind ik het beklemmend. Als het alleen maar lijkt te gaan over "van wie ben je d'r eentje"en "hebt je het al gehoord?" Praten met mensen die alleen maar terug lijken te grijpen op de gedeelde herinneringen in een beperkte omgeving, waar bij de blik zo verkokerd lijkt te zijn dat ander gespreksstof vrijwel onmogelijk lijkt.

Doe mij dan maar mijn versplinterd verleden met mijn gevarieerde contacten. Waarbij ik soms een gevoel van gemis heb, van ergens niet bij horen, en mij dan weer door zo'n facebook pagina weer even helemaal "thuis" voel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reacties zijn welkom, en een bevestiging voor mij dat ik niet in het luchtledige schrijf. Bedankt dat je de moeite doet!