Ik had niet heel veel ideeen over wat ik mijn kinderen mee wilde geven toen ik ze kreeg. Alleen al het pogen op te voeden was een heel avontuur. Laat staan dat ik nog niets bewust mee had willen geven!
Maar een ding had ik wel gewild.
Boeken... tja, ik kan er niet omheen, ik ben nou eenmaal een fervente lezer. Er zijn een paar boeken die mijn jeugd mede hebben gevormd. Ik had het echt leuk gevonden als ik iets van de liefde voor deze boeken over had kunnen dragen aan mijn kids.
Little House on the Prairie. Ik heb jaren weggedroomd met deze "Kleine Huis" boeken. Het ging zelfs zo ver dat ik op een warme dag onder een boom in de achtertuin naspeelde dat het hartje winter was, en mij dus bibberend verstopte onder een deken. Om er vervolgens hijgend en puffend onder vandaan te komen. Ook al was het in mijn fantasie echt koud, de realiteit was wel anders!
Anne of Green Gables. Bijna zou ik er wees voor willen worden, om net zulke avonturen te beleven als het meisje met het rode haar. Misschien kwam de fascinatie met deze serie ook door hoe de boeken aan mij werden aangeboden. Onze oppas keek mij op een gegeven moment kritisch aan en dacht dat ik er misschien wel oud genoeg voor zou zijn. Het voelde dus als een eer om ze te mogen lezen.
Chronicles of Narnia: Heerlijk verdwijnen in een fantasiewereld. Pas veel en veel en veel later hoorde ik dat er een christelijke grondslag zat in de boeken. En voor mij is die wetenschap nooit een meerwaarde geweest. Het is gewoon genieten om even in een hele andere wereld te zijn. Daar kan weinig tegenop!
Nog altijd kan ik met plezier deze boeken weer uit de kast pakken en opnieuw lezen. Ook al heb ik ze op z'n minst allemaal al 20 keer gelezen. Ze zijn tijdloos en brengen mij weer terug naar de magie van kind zijn, naar werelden waar alles mogelijk is, een wereld van simpel genot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom, en een bevestiging voor mij dat ik niet in het luchtledige schrijf. Bedankt dat je de moeite doet!