Banquet

Wat een spektakel, ieder jaar opnieuw! Banquet, het feest der feesten. Maanden voorbereiding. Exclusief eten dat werd ingevlogen uit Amerika. Decors waarbij een gymzaal werd omgetoverd. Een muzikale voorstelling die op Broadway niet zouden misstaan. Meisjes opgedirkt, jongens strak in het pak. Elk jaar was het weer een verrassing hoe het programma eruit zou komen te zien en hoe de avond zou verlopen. Creativiteit en inzet werd van alle betrokkenen gevraagd.
Het was de traditie dat het een na laatste jaar (eleventh grade) deze banquet organiseerden voor de leerling uit het laatste jaar (twelfth grade). Het feest was omringd met geheimzinnigheid. Het thema moest tot het eind toe een verrassing blijven.

 En dan barstte uiteindelijk het feest los. Eerst liep je met je "date" door een haag van leerlingen van de school die niet bij het feest aanwezig mochten zijn. Jurken werden bewonderd en er werd geklapt en gejoeld. Daarna trad je binnen in de feesthal en werd je op de foto gezet. Je had een tafelschikking, dus je ging op zoek naar waar je kon gaan zitten, ondertussen jezelf vergapend aan de bouwwerken die in elkaar waren gezet. Ik heb twee banquets meegemaakt, de een met het thema Aztec, en de andere met het thema Southern Grace. Echt adembenemd wat er allemaal gebouwd werd. Complete tempels, vijvers met bruggen erover, een balkon die sterk genoeg was om op te zitten, je kon het zo gek niet bedenken of het werd wel gebouwd. Je werd bediend door weer andere schoolgenoten. Als je daarvoor gekozen werd was het zelfs een eer.
Dan volgde een avondvullend programma met meerdere gangen eten, zang, dans en toneel. Echt heel bijzonder hoeveel moeite er in gestoken was.
Kleding was natuurlijk ook een heel bijzonder deel van het verhaal. Waar moest je nou middenin Afrika een mooie jurk vandaan toveren? Het eerste jaar dat ik meedeed wist ik niet dat ik een jurk nodig zou hebben, omdat het ook mijn eerste jaar op de school was. Toen heb ik een jurk geleend van een schoolgenoot. En het tweede jaar heeft mijn moeder een jurk gemaakt, zonder mij erbij (want zij in Ethiopië, en ik in Kenia) die vervolgens weer aangepast moest worden zodat ie mij goed zat.
Weet je wat mij nog het meeste bijblijft van de tweede avond? Mijn angst dat ontdekt zou worden dat ik geen bh aan had. Ik vond de jurk mooier vallen zonder bh eronder, maar vervolgens zat ik aan tafel met de hoofdmeester van de school..... Ik heb peentjes gezweet....