Hier sta ik dan, met mijn knokige knietjes, gehuld in mijn ballerina pakje, voor de schoorsteen met z'n Amerikaanse "christmas stockings". Dit was in wat wij de "stone house" noemde, in Ethiopië. Het was de kerst na het najaar dat mijn zus en ik kinkhoest hadden gehad. Weken waren wij thuis gebleven, blaffend als zeehonden. Zo erg soms dat alles wat wij gegeten hadden er weer uit kwamen. Zo herinner ik mij de luxe van een waterijsje, een echt waterijsje! Die zo koud was dat het de hoest uitlokte en die er vervolgens met golven weer uitkwam. Wat vond ik dat erg van dat waterijsje! Want daarna mocht ik er niet nog een.....
Zoals veel meisjes droomde ik vroeger ook van ballerina zijn, en iets later stond stewardess hoog op mijn lijstje. Ik herinner mij een spijkerpakje, een rokje en een jasje, die ik steevast dichtknoopte tot aan mijn nek, hoe warm het ook was. Want dan voelde ik mij echt een stewardess. Tot verbazing van mijn moeder overigens, die zich afvroeg waarom ik het toch niet los droeg in dat warme weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom, en een bevestiging voor mij dat ik niet in het luchtledige schrijf. Bedankt dat je de moeite doet!