Ik ga niet proberen om herinneringen keurig in volgorde op te hoesten, dat gaat mij echt niet lukken! Dus dit wordt een verzameling van lukrake anekdotes gebaseerd op waar ik ook op dat moment aan denken moet. Of gebaseerd op foto's die ik nog op wil duiken en wil gaan scannen.
Vandaag in ieder geval het volgende, geïnspireerd door een vriendin die net naar Israël is geweest.
Het jaar dat ik tien werd gingen wij naar Israël op vakantie. Ik was volgens mij nogal een bijdehante tante zo nu en dan, en ook een tikkeltje eigenwijs. Een van onze eerste stops was in Tel Aviv. Wij liepen daar het strand op en ik rende, samen met mijn zus, naar de zee. Naar de Dode Zee, tenminste, daar was ik van overtuigd. Mijn vader zei wel van niet, maar ik had toch echt dat water geproefd en het was toch ECHT WEL ZOUT!! Ik geloof dat mijn vader op een gegeven moment de moed opgaf om mij te overtuigen van mijn ongelijk.
Sowieso heb ik sterke herinneringen aan Israël. Ik had toch het een en ander gelezen (ik was toen al een boekenwurm) en ik probeerde bij elke plek waar wij kwamen mij in te beelden hoe het zou zijn geweest in Jezus tijd. Zo herinnering mij de teleurstelling van Bethlehem. Zo'n kitscherige grot, met gekleurde lampen en wierook en goud en zilveren slingers. Helemaal niet de serene rust die ik vond dat het uit moest stralen.
Mijn tiende verjaardag vierde wij in Jeruzalem. Ik heb toen op de muur gestaan en mij echt gerealiseerd dat ik een decennium oud was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom, en een bevestiging voor mij dat ik niet in het luchtledige schrijf. Bedankt dat je de moeite doet!