Pagina's


woensdag 18 juli 2012

Vraag Drie

Drieculturen heeft gevraagd of ik een vragenlijst voor haar in wil vullen over hoe ik ben opgegroeid. Dat wil ik wel, dus de komende tijd zullen jullie een aantal vragen van haar beantwoord zien op deze plek:
Vandaag vraag drie: 

Wat vond ik het moeilijkst aan het opgroeien in het buitenland?

Pffff, weer een vraag die eigenlijk niet makkelijk te beantwoorden is!
Terugkijkend kan ik wel de nodige nadelen zien aan het opgroeien in het buitenland. In de grootsheid van de landen waar wij opgroeide was er eigenlijk weinig ruimte. Weinig ruimte voor persoonlijke groei, voor puberteit. In ieder geval in mijn beleving.
Zo waren wij als kinderen afhankelijk van mijn ouders voor vervoer van en naar feestjes bijvoorbeeld.  Ik heb geen bijbaantje gehad. Als ik wilde rebelleren kon ik naar de buren lopen, maar veel verder was gewoon domweg niet veilig. Een keer was ik tegendraads en ging ik heel gewaagd buiten het hek van het terrein lopen. Vervolgens werden mijn vriendin en ik belaagd door Ethiopische jongens. Ik vond het nog een soort van spannend, maar mijn vriendin is zich wezenloos geschrokken.
Op kostschool was ons bewegingsruimte ook beperkt tot het terrein waar wij op woonde en de regels die daar gelden. Braaf meisje die ik was, hield ik mij er relatief keurig aan. Ik vond het niet nodig om heel dwars te liggen en allerlei fratsen uit te halen. Er waren activiteiten genoeg om aan deel te nemen, en ik was een mooie meid en kreeg dus positieve aandacht genoeg. Ik heb mij goed gevoegd naar mijn omstandigheden.
Maar dat betekende vervolgens wel dat ik mijn eigen grenzen nog moest gaan ontdekken toen ik terugkwam naar Nederland. En dat ik een soort van verlate puberteit had. Iets waar ik soms nog steeds last van heb! Ik moest beter leren denken voor mezelf, in plaats van mij steeds te voegen naar de omgeving waar ik was.
Het moeilijke ligt dus niet zozeer in hoe het toen was, maar de consequenties die het had toen ik naar Nederland kwam. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reacties zijn welkom, en een bevestiging voor mij dat ik niet in het luchtledige schrijf. Bedankt dat je de moeite doet!