Gastvrijheid

Een belangrijke waarde die ik heb meegekregen van mijn ouders is gastvrijheid. Vroeger betekende dat er visite kwam, dat wij dan op tijd naar bed moesten, dat mijn moeder druk was in de keuken met lekker eten voorbereiden, en dat het huis gevuld was met het geluid van tevreden pratende mensen.
Allerlei mensen zijn op die manier langsgekomen. In Ethiopië werkte mijn vader op een trainingscentrum, dus er waren regelmatig trainees uit verschillende landen die dan uitgenodigd werden voor een maaltijd of een kopje koffie met Nederlandse gezelligheid.
Toen ik wat ouder werd stond ik 's  avonds wel eens te gluren door het doorgeefluikje in de keuken. Kijken wie er nou weer aanwezig was, en luisteren naar waar er over gesproken werd. En nog iets later werd er wel eens een gesprekje aangeknoopt met deze of gene.

Ik weet dus eigenlijk niet beter dan dat mensen welkom zijn. Dat is iets wat ik graag ook uitdraag in mijn eigen gezin, het liefst zo informeel mogelijk. En dat informele, dat valt nog niet mee in het formele Nederland met z'n "dutch circle parties".

Gastvrijheid  is ook een van de weinig dingen die mijn man en ik gemeen hebben. Wij zijn heel verschillend, de een overal en nergens opgegroeid, en de ander een geboren Veluwenaar (met brede blik, gelukkig!). Maar dat mensen welkom zijn is een gegeven. Dat is niet gebonden aan opgroeien in het buitenland ;-).