Elke verhuizing heeft mijn moeder de moeite genomen om tekeningen en schriften van ons in te pakken en mee te verhuizen. Dat vind ik toch zo bijzonder! Die doos heb ik nog steeds. Een keer in de zoveel tijd snuffel ik er weer eens door en neem een duikje in het verleden.
Ook deze beer is steeds meeverhuisd. Die kreeg ik toen ik 1 of 2 werd (dat weet mijn oom wel te vertellen in de comments ;-)). De beer is eindeloos geknuffeld en zelfstandig door mij opgelapt met gebruik van oude badstof ondergoed en naald en draad.
Mijn ervaring is dat het goed is om iets eigens mee te nemen als je verhuist. Er veranderd al zo veel. Niet alleen je huis, maar in mijn geval ook vaak een land, een cultuur, en een taal. Al het vertrouwde wat je mee kunt nemen is dan fijn. Zo hebben ook jarenlang dezelfde gordijnen bij mijn ouders gehangen, en dezelfde dekens op het bed. Jarenlang kwam dezelfde doos met oude kerstversieringen tevoorschijn, met de prulletjes die wij ooit gemaakt hadden. Dat geeft een gevoel van geschiedenis, van verhalen van vroeger. En op een of andere manier is dat goed, te midden van alle andere onrust om je heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom, en een bevestiging voor mij dat ik niet in het luchtledige schrijf. Bedankt dat je de moeite doet!